Wie mijn vorige blog heeft gelezen, zal zich wel gerealiseerd hebben dat ik mij op het moment van schrijven lichtelijk verloren voelde. Ik zat ziek (kreupel) thuis en had teveel tijd om na te denken over de grote en kleine vragen des levens.
Nu loop ik weer als een kievit (alleen rennen is nog niet echt een goed idee) en heb ik het idee dat ik weer op de rails ben. Of dit het goede spoor is en waar het naartoe leidt, weet ik niet.
Voor mijn visum/werkvergunning moest ik van het eiland af. Ik werd naar Miami gestuurd, en mocht daar best een paar dagen blijven. Dat liet ik me geen twee keer zeggen. Mijn taak was om bij het consulaat langs te gaan met een stapel papierwerk en mijn paspoort. Voor de rest mocht ik het zelf uitzoeken. Een mini-vakantie dus.
Het was erg fijn om er even tussenuit te zijn. Misschien moet ik meer reizen en minder werken. Maar reizen is niet gratis. Of misschien moet ik reizen als baan. Zou dat ideaal zijn, of zou ik het dan ook weer zat worden? Ik ben iemand die behoefte heeft aan afwisseling (sleur is dodelijk), maar een thuisbasis waar ik naar terug kan keren is ook belangrijk. Zo zie je, ik zit toch nog een beetje in de knoop. Maar ik ga heus wel ontdekken wat ik kan en wil doen met mijn leven.
In Miami heb ik een aantal dingen geleerd; 'the Netherlands' is toch echt te moeilijk, 'Holland' is een plaats in de USA, 'Amsterdam' is het tofste land ter wereld, en 'Europa' is een goede tweede.
Verder; Als je geen Mustang rijdt, tel je niet mee, ze rijden aan de goede kant van de weg (MAN, WEEEEEET JE HOE FIJN DAT IS, NA AL DAT ACHTERLIJKE LINKSRIJDEN?! Ja. Hier had ik echt capslock voor nodig) en de persoonlijke ruimte is zeer groot. Overal fietsers, skateboarders en rolschaatsers. Iedereen komt overal vandaan, maar nooit uit Miami zelf. Zowel mijn Acie '08 shirt als retro-mtv shirt werden zeer gewaardeerd. Alles is $20, er is meer Bob Marley dan in Jamaica, ik ga door voor een local totdat mijn accent gehoord wordt, overal bachatta en Cohiba, minstens 2 tattoo artitsts in één block, een overdaad aan bordjes; 'Now hiring' 'No trespassing' 'For your protection'
Maar het belangrijkste wat ik er heb ontdekt is dat wat ik mis in Jamaica. Vrijheid. Vrijheid in de vorm van de straat op kunnen gaan en kunnen rondhangen (ik woon naast de snelweg) en nieuwe mensen ontmoeten, of gewoon mensen kijken. Met het OV of de fiets makkelijk ergens naar toe kunnen, en dan ook makkelijk terug kunnen komen. Dat is wat ik mis.
