De eerste dag was het genieten. De pijn was weg, ik was in een roes en de rust was fijn. De tweede dag begon de rust mij al een beetje te vervelen. En de derde dag was ik het zat.
Als je veel tijd en weinig te doen hebt, dan maakt je hoofd overuren. Mogelijke scenario's over alles. Eén van de vragen die mij lastig viel is: wat zou ik thuis doen. Dat, en de vraag wat moet ik met mijn leven, maar die vraag kan ik pas beantwoorden als ie wordt gesteld als wat heb ik gedaan met mijn leven.
Enfin, wat zou ik thuis doen?
Ik zou afgestudeerd werkloos thuis zitten in het kamertje bij mijn ouders in huis. Iedere dag zou een sleur zijn van werk zoeken en dingen zoeken om mezelf mee bezig te houden. Ik zou het uitzendbureau tot in den treure lastigvallen en uiteindelijk een baantje vinden wat geen reet met mijn studie te maken heeft en waar ik niet verder in zou kunnen groeien. Ik zou vakkenvuller zijn bij de Appie, ware het niet dat ik daar te duur voor ben. Ik zou mezelf afvragen of ik toch niet een Master zou moeten volgen, maar het uiteindelijk toch nooit doen.
Ik zou met mijn vrienden rondhangen die hetzelfde lot hebben; hard op zoek zijn naar een passende baan. Of gewoon een baan. Punt. Weinig geld, veel gein.
Door de werkloosheid en de afwezigheid van studie zou ik meer buitenspelen, want binnen zitten is zo naar. Ik zou een goed sportregime hebben, en op het moment dat ik me dat besef, zou het compleet inkakken, wordt het winter, donker, koud en zou ik mijn bed niet meer uitkomen.
Ik zou dromen van betere omstandigheden, turend naar de wereldkaart boven mijn bed.
Ik zou blij zijn met wat ik heb, etend met mijn ouders, ruziënd met mijn broertje en rondhangend met mijn vrienden.
Ik zou niet weten wat ik zou moeten doen.
